Słowo Boże na Niedzielę Zesłania Ducha Świętego

Gdy tego pierwszego dnia tygodnia zapadł wieczór, a tam, gdzie przebywali uczniowie, zamknięto drzwi z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął w środku i pozdrowił ich: „Pokój wam”. A gdy to powiedział, pokazał im ręce oraz bok. Uczniowie uradowali się, że ujrzeli Pana. Jezus zaś odezwał się do nich ponownie: „Pokój wam! Jak Mnie posłał Ojciec, tak i Ja was posyłam”. Po tych słowach tchnął i oznajmił im: „Przyjmijcie Ducha Świętego. Tym, którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone; którym zatrzymacie, są zatrzymane”.

DAR POKOJU
Spotkanie wystraszonych uczniów ze Zmartwychwstałym nie tylko dodało im odwagi, ale dzięki obdarowaniu ich Duchem Świętym uzdolniło ich do podjęcia powierzonej im misji głoszenia prawdy o Bogu. Wydarzenia związane z męką Jezusa tak bardzo wstrząsnęły uczniami, że nawet wieczorem w dniu zmartwychwstania trwali oni w swoim odizolowaniu od świata. W tę rzeczywistość braku nadziei wchodzi Jezus, który pomimo zadanej Mu śmierci, okazał się zwycięzcą. Przestraszonym uczniom przynosi dar pokoju, który ma przemienić nie tylko ich samych, ale ma stać się treścią głoszonego przez nich orędzia. Jezusowy pokój jest inny niż ten, który mógł im zaoferować świat. Owego ziemskiego pokoju jednak nie doświadczą. Posłani przez swojego Mistrza spotkają się wielokrotnie z odrzuceniem i prześladowaniem, które prawie wszystkich z nich doprowadzi do śmierci męczeńskiej. Pokój przyniesiony im przez Jezusa związany jest z darem Ducha Świętego. To On będzie ich prowadził, wspierał w powierzonej misji oraz uzdalniał do czynienia tego, co wielokrotnie czynił Mistrz, gorsząc tych, którzy wołali: „Kim On jest, skoro mówi bluźnierstwa? Kto może odpuszczać grzechy, jeśli nie sam Bóg?” (Łk 5,21). Tak wiec od tej pory uczniowie będą uczestniczyć w sposób szczególny w misterium Boga, który wyzwala człowieka z grzechu i śmierci, obdarzając życiem. Każdy z nas wezwany jest do stawania się uczniem, do tego, aby dać się prowadzić i przemieniać Duchowi Świętemu. On nie jest darem obiecanym jedynie małej grupie. Bóg w swojej hojności posyła Go do serc nas wszystkich. Otwórzmy się na Niego i pozwólmy Mu w nas działać.

Duchu Święty, oddajemy się dziś w Twoje ręce, prosząc, abyś przenikał nas i prowadził po drogach naszego życia. Naucz nas słuchać Twojego głosu i rozpoznawać Twoje natchnienia.

Źródło:

(rozważania i modlitwa o. Daniel Stabryła OSB „Ewangelia 2017 Droga, Prawda i Życie”).